Każdy uczeń w okresie nauki w szkole chce mieć kolegów i koleżanki. Nikt nie chce być samotny czy odtrącony. Dlatego dzieci bardzo potrzebują znajomych i przyjaciół, czyli grupy rówieśniczej. Podczas nauki w szkole ponadgimnazjalnej dokonuje się wiele zmian w rozwoju jednostki. Młodzież oddala się emocjonalnie od rodziców. Na tym etapie największe znaczenie przypisuje się grupie rówieśniczej, która zaspokaja potrzeby nie tylko psychiczne, ale również społeczne młodych ludzi. Przynależność do określonej grupy to czynnik wychowawczy, niosący za sobą pozytywne lub negatywne skutki. Okres pobytu w szkole to dla młodzieży czas nawiązywania znajomości, zawierania przyjaźni oraz poszukiwania partnerów życiowych. Często u młodych ludzi pojawia się potrzeba wyrażania własnych opinii, którą przejawiają w pisaniu dzienników czy pamiętników. Młodzież często zmienia swoje poglądy i poszukuje autorytetów.
Wpływ bliskiej grupy rówieśniczej jest podobny do oddziaływania rodziny. Jednak większe znaczenie dla młodego człowieka ma wsparcie grupy. W przypadku, gdy grono kolegów nie akceptuje jednostki, doświadcza ona nieprzyjemnych konsekwencji. Młodzi ludzie identyfikują się z grupą rówieśniczą do tego stopnia, że dokonując wyboru szkoły kierują się zdaniem rówieśników. Podobnie jest z ich aspiracjami, które uzależnione są od wymagań danej grupy. Człowiek, aby należeć do określonej grupy postępuje zgodnie z uznawanymi w niej normami, nawet wtedy, gdy są one sprzeczne z jego własnymi.
