Socjalizacja wtórna
Nie każdy ma kolorowe życie. Świat jest pełen nałogów, w które naprawdę łatwo wpaść, a wydostanie się z nich jest bardzo trudne. Niektórzy tak popadają w nałogi, że ulegają niemalże zezwierzęceniu i zanikają w nich jakiekolwiek wartości, którymi posługuje się zdrowy człowiek – nieważna jest już rodzina, nieważne zdrowie i nawet życie – ważne jest to, by mieć się za co napić lub załatwić narkotyki. Tacy ludzie potrzebują socjalizacji wtórnej, czyli po prostu pomocy w tym, by na nowo dostać się do społeczeństwa, by nie być przez to społeczeństwo odrzuconym. Taka socjalizacja jest trudnym, a co najważniejsze bardzo długim procesem.
Socjalizacja dotyczy często narkomanów, alkoholików, ludzi bezdomnych, więźniów, którzy spędzili za kratkami prawie całe życie i nie mają pojęcia jak wygląda współczesny świat. Socjalizacją zajmują się oczywiście psychologowie i to bardzo dobrzy specjaliści z tej dziedziny, którzy realnie chcą pomóc. Jest tylko jeden warunek, którego nie spełnia większość osób do socjalizacji – chęć socjalizacji. Jeśli dana osoba nie chce się leczyć, nie chce wrócić do normalności, bo jest jej dobrze dokładnie tak jak jest aktualnie, nie ma mowy o tym, by proces socjalizacji się powiódł. Najpierw więc trzeba nakłonić daną osobę do leczenia, by potem dalej walczyć o jej przyszłość.
